چرا قصابان شهرهای منطقه‌ی سیستان از کشتار دام در کشتارگاه صنعتی دام، خودداری می‌کنند.

عباس نورزائی

طی سال‌های اخیر چند جلسه در فرمانداری شهرستان زابل برای مجاب‌کردن قصاب‌های شهر زابل به کشتار دام در کشتارگاه صنعتی دام محمدآباد برگزار شده و کمیته‌ی سلامت شهرستان نیز انرژی زیادی روی این امر گذاشته و مصوباتی داشته است.

اما تا کنون قصابان مورد بحث، به این امر وقعی ننهاده و هر دفعه با فرافکنی و بهانه جویی‌هایی از انجام این امر قانونی، مردمی، شرعی و بهداشتی، سرباز زده‌اند و این رویه هم‌چنان ادامه دارد.

برای شفاف‌سازی موضوع، به نظرم رسید یافته‌های کارشناسی‌ام را به اطلاع مردم شریف سیستان برسانم تا خود از خرید گوشتی که شناسنامه‌دار نیست، خودداری کنند. با همین نگاه، در ادامه به دلایل و انگیزه‌های مقاومت قصابان می‌پردازیم:

همایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری یا پوستین وارونه‌ی توسعه‌ی سیستان و بلوچستان

عباس نورزائی

بچه که بودم، وقتی یکی از مردم ده ما می‌خواست خانه‌ای گنبدی و خشتی برای خود بسازد، مرسوم بود که اهالی ده به او مشارکت می‌دادند. گاه پدرم مرا برای این امر می‌فرستاد. بنای ده ما نیز تأکید داشت که عباس را برای دیوارچینی چهاردیواری نفرستید، بگذارید به وقت پوشش سقف گنبدی که او خوب «آغاز» می‌کند. این اصطلاح به تکه‌های مثلثی شکل خاک‌های رس و سفت گفته می شد که به هنگام ساخت سقف‌های گنبدی در فاصله‌ی مثلثی‌شکل ایجاد شده بین دو خشت باید ظریف و سریع و محکم گذاشته می‌شد تا خشت‌های سُر نخورد و به‌هم گیر کند تا سقف استقرار یابد.

دیروز به مقتضای قضا و قدر به‌نحوی به «همایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری استان در چابهار» فراخوانده شدم و در جلسه‌ی آغازین این همایش حضور یافتم. استقبال بی‌نظیری از سرمایه‌گذاران بین‌المللی، ملی و استانی صورت گرفته بود و تعدادی از صاحب‌منصبان دولتی نیز حضور داشتند.هدف از همایش جذب سرمایه‌گذاران در ابعاد مختلف صنعت، معدن، تجارت، توریسم، کشاورزی و حمل و نقل بود و به زیبایی سخنگوی منطقه‌ی آزاد چابهار و استاندار سیستان و بلوچستان، آن را تبیین کردند.

نخبگان سیستان را به «پهلوان» بودن دعوت می‌کنیم، «قهرمانی» هدف نیست!

عباس نورزائی

جست‌وخیزها، سخن‌راندن‌ها، نشست‌و‌برخاست‌ها، در بوق رسانه‌ها دمیدن، گاه آن‌قدر به سوی افراط و تفریط می‌رود که برایم چندش‌آور می‌شود.

منیت‌ها، خودبینی، دگرستیزی، از جمله صفاتی است که تا در دنیای اداری و سیاسی، چشم باز کردم به وفور دیدم. فرقی نمی‌کند در اقشار مختلف نخبگان، مصادیق فراوانی دارد. نه تنها در روحانیون سیستان، بلکه در هم‌شأن‌های ملی آنان دیده می‌شود.

وکلای مجلس بیش‌تر از دیگران، خصوصاً در سیستان طی ادوار مختلف، مصداق این نگاه بوده‌اند به‌گونه‌ای که هرچه سطح علمی و تخصصی آن‌ها بیش‌تر شده است، دچار غرور علمی و یکه‌تازی بیش‌تری شده‌اند و به سمت قهرمان ملی شدن، امیرکبیر سیستان لقب گرفتن، استفاده از وکالت مردم برای رسیدن به وزارت‌خانه‌ هستند و چون مأیوس گشته‌اند، صورت مسئله را پاک کرده‌اند که برای سیستان دیگر نمی‌شود کاری کرد.

در احوالات دیدار پسر جهان‌پهلوان تختی که امروز سال‌گرد شهادت‌گونه‌ی آن مرد والامنش نیز است و دیدارش با حضرت امام‌خمینی رحمت‌الله‌علیه، شنیدم که ایشان به او توصیه کرد که: «پهلوان باشید نه قهرمان».

پاشنه‌ی مناسب برای درب استان سیستان و بلوچستان و فریادهایی که فرونشست.

عباس نورزائی

استان سیستان و بلوچستان، از نظر موقعیت جغرافیایی، تنوع قومی، همسایگی با کشورهایی با ویژگی‌های خاص، اقلیم مختص خود، عقب‌ماندگی‌های تاریخی توسعه‌ای، ناامنی و دوری از مرکز، منحصر به فرد است و در کشور برای او بدیلی وجود ندارد.

این استان، سال‌ها است که گرفتار کم‌آبی و بحران‌های مشتق شده از آن است و بالتبع مردم این استان در قیاس با سایر استان‌های کشوردر بدترین شرایط، زندگی می‌کنند.

مروری بر نگاشته‌های رسانه‌ای نشان می‌دهد که از زمان انتصاب استاندار جدید، از حجم فریادهای ناشنیده کاسته شده و در بین نخبگان جامعه، طمأنینه‌ای بالنسبه حاکم گردیده است.

دیگر از لجاجت‌های قومی، تلافی‌های جناحی، خوب صحبت کردنِ صِرف، مثبت گفتن و منفی عمل کردن، جهت‌دهی‌های غیرکارشاسانه، فاصله داشتن با مردم، مردم را به جان هم انداختن و رفتارهایی از این دست خبری نیست و اگر هم هست، ملموس و مشهود نمی‌باشد.

آقای مهندس موهبتی، استان و مشکلات مردم و محورهای توسعه در هر منطقه از استان و ویژگی‌های اجتماعی مردم استان را به خوبی می‌شناسند و دیگر نزد او جایی برای افراد زمینه‌دار و وحدت‌شکن، چاپلوسان سیاسی، ویژه‌خواران مرزها و  منافع استان وجود ندارد.

صدور مجوزها و پروانه‌ها در سیطره‌ی وقت‌کشی و نگاه متهم‌گیری سازمان نظام دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان

عباس نورزائی

در استانی که سرمایه‌گذار خصوصی کیمیا است، برای دریافت پروانه‌ی یک واحد گاوداری 1000 رأسی پس از تهیه‌ی طرح توجیهی، به مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مربوطه مراجعه کردیم و آن مدیریت، طی نامه‌ای آن را به سازمان متبوع خود در استان ارسال نمود، رئیس به معاون، معاون به مدیر، مدیر به کارشناس، ارجاع خورد، تا اینجا یک هفته وقت گذشت.

مدتی گذشت و به انتهای سال 1396 نزدیک شدیم، معاونت سازمان گفتند این طرح، جزو طرح‌های بزرگ است و وزارتخانه، احداث آن را در استان ما ممنوع اعلام کرده است و قول دادند که خودشان با معاون وزیر صحبت کند و مجوز آن را بگیرد، پس از پیگیری، مدیر اموردام استان، مأموریت یافت تا با تهران صحبت کند و سپس اعلام کرد، در سال جدید این ممنوعیت برداشته می‌شود. در سال جدید گفتند از طریق سامانه درخواست بدهید، سامانه برای استان سیستان و بلوچستان، پرواربندی 1000 رأسی را باز نمی‌کرد و مسئولین استانی گفتند باید از تهران سامانه باز شود.

استحصال گوشت از دام‌های سنگین وارداتی، ظرفیتی عظیم برای استان سیستان و بلوچستان

عباس نورزائی

اوایل امسال وقتی ایده‌ی «الزام واردکنندگان گوشت از برزیل را برای خرید بخشی از گوشت مورد نیازشان از استان سیستان و بلوچستان»، به دکتر رفیعی پور، رئیس سازمان دامپزشکی کشور در دفتر کار ایشان تقدیم کردیم، متوجه شدیم تحرک، پویایی و تحول‌گرایی در چشمانش موج می‌زند و مشتاقانه ما را برای توضیح بیشتر فراخواند و اظهار امیدواری کرد که از نوشته‌ها و تجارب‌مان در طرحی که تنظیم خواهد کرد، استفاده کند.

گفتگوها و پی‌گیری‌های‌مان از طریق مجلس شورای اسلامی و دستگاه‌هایی مانند مقامات وزارت صنعت، معدن و تجارت  و وزارت جهادکشاورزی نیز مؤثر واقع شد و «طرح ملی بهداشت دام کشور» طی هفته‌های گذشته توسط سازمان دامپزشکی کشور در کارگروه آب، کشاورزی و منابع طبیعی استان، با حضور استاندار تحول‌گرای‌مان بررسی و مقرر شد در جهت اجرایی کردن آن تلاش شود.