فراز هامون

وبلاگ تخصصی مهندس عباس نورزائی - مسایل کشاورزی، توسعه روستایی،اقتصادی و اجتماعی، ایده های جدید و تحول آفرین

وبلاگ تخصصی مهندس عباس نورزائی - مسایل کشاورزی، توسعه روستایی،اقتصادی و اجتماعی، ایده های جدید و تحول آفرین

فراز هامون

* کارشناس ارشد مدیریت توسعه ی روستایی
* دارای گواهینامه TCDC از آکادمی جنگلداری یوننان کشور چین
* قائم مقام سازمان جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان
* معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی سازمان جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان
* رئیس مرکز آموزش عالی جهادسازندگی سیستان و بلوچستان
* رئیس گروه پژوهشی برنامه ریزی، اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی
* مدیر جهادسازندگی منطقه ی سیستان و نیکشهر و قصرقند
* رئیس مرکز هماهنگی شوراهای اسلامی روستایی سیستان
* نماینده ی مجری طرح مجتمع کشتارگاهی صنعتی زابل
* دبیر اتاق فکر جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان
* عضو انجمن توسعه ی روستایی ایران
* رتبه ی یک مشاوره در گروه توسعه ی روستایی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی
* مؤلف سه عنوان کتاب منتشر شده، دو عنوان کتاب در دست تألیف و ده ها مقاله ی علمی

آخرین مطالب
محبوب ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

عباس نورزائی

در استانی که سرمایه‌گذار خصوصی کیمیا است، برای دریافت پروانه‌ی یک واحد گاوداری 1000 رأسی پس از تهیه‌ی طرح توجیهی، به مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مربوطه مراجعه کردیم و آن مدیریت، طی نامه‌ای آن را به سازمان متبوع خود در استان ارسال نمود، رئیس به معاون، معاون به مدیر، مدیر به کارشناس، ارجاع خورد، تا اینجا یک هفته وقت گذشت.

مدتی گذشت و به انتهای سال 1396 نزدیک شدیم، معاونت سازمان گفتند این طرح، جزو طرح‌های بزرگ است و وزارتخانه، احداث آن را در استان ما ممنوع اعلام کرده است و قول دادند که خودشان با معاون وزیر صحبت کند و مجوز آن را بگیرد، پس از پیگیری، مدیر اموردام استان، مأموریت یافت تا با تهران صحبت کند و سپس اعلام کرد، در سال جدید این ممنوعیت برداشته می‌شود. در سال جدید گفتند از طریق سامانه درخواست بدهید، سامانه برای استان سیستان و بلوچستان، پرواربندی 1000 رأسی را باز نمی‌کرد و مسئولین استانی گفتند باید از تهران سامانه باز شود.

به وزارت جهادکشاورزی مراجعه کردیم، مسئول مربوطه در رایانه‌اش جستجو کرد و بخشنامه‌ی سال 96 را به ما نشان داد و گفت: «برای استان شما ممنوع نبوده است.»، اما آن سال به انتها رسیده بود، به سازمان مرکزی مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی کشور مراجعه کردیم، گفتند: «از نظر ما مشکلی نیست.»

حالا سه ماه از سال جدید گذشته بود، درخواست‌مان را به نمایندگی مهندسی کشاورزی شهرستان ارائه کردیم، اغلب اوقات در دفتر کارشان حضور نداشتند، گاهی نیز مرخصی بودند، مدارکی خواستند و النهایه درخواست ما را ثبت کردند.

استعلام تعیین وضعیت ملکی زمین، کاربری رسمی زمین، استعلام بیمه و دارایی، تعیین مهندس ناظر و مهندس فنی، پروانه‌ی آب، وضعیت برق، اینها بخشی از مدارکی بود که باید تهیه می کردیم و جالب این که برخی از این استعلامها که پس از چند هفته دوندگی و سرگردانی در ادارات مختلف و اعزام کارشناس برای تایید طرح انجام میشود، فقط ۲ ماه اعتبار دارد و به محض طی شدن ۲ ماه از اعتبار ساقط میشود و ادارات دیگر آن استعلام را نمی‌پذیرند و باید دوباره کار را شروع کرد و گردش کار آن استعلام و دیگر استعلامها آغاز میشود، همه‌ی این مشکلات را که پشت سر بگذاریم، این نظام مهندسی برای اظهار نظر، به نظام دامپزشکی ارجاع داد.

با کارشناس نظام دامپزشکی برای بازدید تماس گرفتیم: «تا دو روز وقت ندارم، هر موقع وقت کردم، تماس می‌گیرم.» تا یک هفته بدون تماس، آنگاه از او خواسته شد تا برای بازدید بیاید، فیزیک مدارکی را که قبلاً در سامانه بارگذاری شده، مطالبه نمود، رؤیت آن مدارک در سامانه، اقناعش نکرد. به سند ایراد وارد کردند، وضعیت نظام وظیفه را مجدداً بررسی و ایراداتی وارد کردند و تأخیری در مسیر طرح ایجاد کردند که وادار به انعکاس آن با رئیس سازمان دامپزشکی استان شدیم، به هر حال پرونده را برای دفتر استانی نظام دامپزشکی ارجاع دادند، اسناد بارگیری شده را قبول نکردند، در حالی که تخصص‌شان دامپزشکی بود، در مورد اسناد مالکیت، اظهار نظر می‌کردند، در لحظاتی که در دفترشان بودیم، سه مورد مراجعه‌ی مردمی، همه از نگاه آنها ایراد سند داشتند و متقاضیان در آخرین نقطه‌ی آستانه‌ی تحمل‌شان، نفس آخر را به این دفتر رسانده بودند و بعد مشاجرات، توهین‌های دوطرفه، صداهایی که بلند می‌شد و اعصابی که خرد می‌شد و هر جا کم می‌آوردند، دولت و نظام را زیر سئوال می‌بردند.

یادم می‌آید در جلسات واگذاری خدمات به بخش خصوصی و از جمله همین صدور مجوزها و پروانه‌ها، هدف اصلی، تسهیل امور مردم هدف‌گذاری می‌شد، حالا چقدر مردم مصیبت می‌کشند و این ماجرا سد بزرگی در مسیر توسعه‌ی فعالیت‌های بخش کشاورزی شده است.

تجارب و دانش ما دیکته می‌کند که خیلی از این مراحل قابل حذف هستند، نیازی هم به اِعمال نظر تهرانی‌ها نیست، مأمورین محلی به درستی توجیه نیستند یا نوع برخورد بازرسی از آن‌ها، آنان را به دنبال مچ‌گیری و متهم‌گیری فرستاده است.

سازمان نظام دامپزشکی، در چنبره‌ی این تارهای عنکبوت، زندگی مردم و سرمایه‌گذاران بخش کشاورزی را به دام انداخته است. دریافت یک مجوز، گاه چندین میلیون تومان هزینه روی دست‌شان می‌گذارد.

برخوردهای غیر اصولی، غیرقانونی و با تحکم و عدم رسیدگی منصفانه توسط مسئولین مافوق این سازمان، عرصه را بر فعالیت‌های مربوط، تنگ کرده است.

اخیراً انتخابات سازمان نظام دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان برگزار شد، امید داریم شورای جدید این سازمان، در روش‌های انجام کار و فرآیندهای مربوطه تجدیدنظر کند. برای ریاست سازمان، فردی عالم، واقع‌بین و مردم‌دار را انتخاب نمایند و واحدهای مربوطه در ستاد استان و شهرستان‌ها را از این دیدگاه مرور نموده، تغییرات لازم را اِعمال کنند.

اعضای جدید شورای نظام دامپزشکی استان، باید بستر تحولی عظیم برای واردات صدهاهزار رأس دامی که از برزیل، پاکستان و افغانستان وارد خواهند شد، مهیا سازند و «زمان»، این مهم‌ترین مؤلفه‌ای که در این پروسه تا کنون ذبح می‌شده است،  باید محور برخوردها قرار گیرد.

 


۹۷/۱۰/۰۷ موافقین ۰ مخالفین ۰
عباس نورزایی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی