لبظ دِیو چپِّه یَه/برگردان واژه ای که دیو خطاب به سپاه گفته، به معنی فرشته است.
عباس نورزائی
همواره در محیط‌های دانشگاهی، القاء می‌شد که اروپا و به‌ویژه آمریکا جزو سرزمین‌ها و نظام‌های آرمانی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هستند.
از ظاهر زندگی‌شان که بگذریم که در زرق و برق مادیات غرق و در توزیع درآمد یعنی عدالت اجتماعی کُمیت‌شان لنگ است، الآن پنجاه سال است که من با عقل خودم به عملکردشان نگاه می‌کنم، هنوز با توده‌ی گردویی شکل خودم درگیرم که به کدام ویژگی این کشورها، اعتماد کنم و کدامیک بارز است؟
در قصه‌های قدیمی سیستان که مادربزرگم تعریف می‌کرد و معروف به «آسوکه نیکی و بدی» بود، همواره از دیوها یاد می‌کرد و می‌گفت: «ننه لبظ دیو چپِه یه»، یعنی هرچه دیوها به زبان می‌آورند، عکس آن درست است، البته دیو سریال کلاه قرمزی هم همین‌طور طراحی شده است.
ما رسیدیم به اینکه شاه، طاغوت، ستم‌گر، عیاش، فاسد است، آمریکا از او حمایت کرد.
ما بی‌نهایت جنایات یک قوم خودخوانده‌ی یهودی را در فلسطین اشغالی چند دهه است به وضوح می‌بینیم، آمریکا آن را مدینه‌ی فاضله‌ی دنیا معرفی می‌کند.
ما صدام را متجاوز دانسته، هشت سال در مقابل او و تمام حامیانش به سرکردگی آمریکا دفاع جانانه کردیم، او بعد از هار شدنش و افتادن به جان خود آمریکا، از ترس خود، با او مقابله کرد.
جانیان دیگری که حب جاه و ریاست بر مردم داشتند با عنوان جعلی مجاهد، شما بخوانید منافق، چون گرگ گرسنه مردم ما را تکه پاره کردند و به صدام پناه بردند و عِرض نداشته‌ی خود را به او و اربابش آمریکا فروختند و جنایت کردند و به حرث نسل و آدم‌کشی پرداختند و می‌پردازند، آمریکا آنها را تروریست ندانست.
داعش را به عنوان بارزترین گروه تروریستی با تاریخ جدیدی در جنایت، روش‌های آدم‌کشی و رذیلانه‌ترین ترفندهای مقابله با مسلمین خلق کرد، اما با قدرت الهی سپاه پاسداران، محو شد.
اینک این جانی پلیدی که بوی تعفن جنایات او عالم‌گیر شده و از چنگال‌های پلشت او خون میلیون‌ها انسان بی‌گناه می‌چکد، این بدپیشانی کثیف، فرشتگان امت اسلامی‌مان را تروریست می‌نامد.
در نگاه ما که لفظ دیو را باید معکوس ترجمه کنیم، او درست می‌گوید.
سپاه پاسداران، بستری الهی است، بانی‌اش بزرگ‌مرد عرفان، اخلاق سیاسی، پیامبرمنش، علی‌گونه‌ای با نامی مبارک، آقاروح الله است.
سپاهیان و پاسداران، فرشتگانی هستند در هیئت انسان، قلب‌شان برای انسانیت انسان، صرف نظر از ملیت، قومیت، مذهب، نژاد، زبان و رنگ، می‌تپد.
اینان مجسمه‌های ایثار و از خودگذشتگی‌اند، رسالت‌شان جهانی است، آزادی‌بخش و حیات بخشند.
پاسداران در دهلیز قلوب ما جا دارند، پاسداران در ذره ذره سلول‌های اندام‌مان حضور دارند و براین پایه، همه‌ی ما پاسدار انقلاب جهانی ولایت و امامت هستیم.
دهانت ای جرثومه‌ی فساد و تباهی که باز شد و کلمات سخیفی که بر زبان نحست جاری ساختی، بوی متعفنش دنیا را فرا گرفت، این را تنها با عطر و رایحه‌ی کلام «سیدعلی» پاک می‌کنیم و الا تنفس را برای جهانیان آلوده کرده‌ای.
کم گویم و برگردم به کلام زیبای شهید مظلوم‌مان بهشتی که:
«آمریکا از ما عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر.»
