شانزدهم مردادماه، «روز شهدای جهادسازندگی»

یاد شهیدان‌مان را گرامی بداریم. یاد شهید، هم‌چون ذکری است که پیوسته بر دل‌ها جاری است. گویی از شهید گفتن، انسان را به خدای شهیدان نزدیک‌تر می‌کند، ذکری که برای انسان، رسالت می‌آورد و در خود پیام دارد. ذکری که اگر تو را نشوراند، اگر تو را به قیام بر ظالم و دفاع از مظلوم واندارد، خالی از هر محتوای خاصی است.

شانزدهم مردادماه، «روز شهدای جهادسازندگی» نام گرفته است و چه انتخاب مناسبی، چرا که در چنین روزی اولین شهیدان این نهاد مقدس، مهندس ولی‌الله نیکبخت و امام‌بخش ریگی، در راه دفاع از آرمان‌های انقلاب اسلامی و برپاداشتن پرچم نظام مقدس جمهوری اسلامی، به حق پیوستند و خون پاک‌شان بر صحاری خشک و سوزان سیستان و بلوچستان جاری شد.

از آن پس حرکت عظیم کاروانیان نور که بر دشت‌ها و کوهستان‌های میهن اسلامی‌مان، روشنایی امید را تاباندند و باروری و شکوفایی را به فضای غم‌گرفته‌ی روستاها کشاندند، تقدیسی دوباره یافت و در جریان تلاش‌ها و ایثارهای افسانه‌ای جهادگران، خط شهادت نیز دنبال شد و شوریده‌ها، طرح‌چی‌ها، کیخاها، بلوچی‌ها، بولاغی‌ها، توکلی‌ها، زارع‌ها، بامری‌ها، جدگال‌ها و ... نیز با شهادت‌شان چراغ‌های فروزان این راه گشتند، باشد تا عزیزان جهادگر و همه‌ی امت سلحشور و سازنده‌ی میهمن‌مان پاسدار و تداوم‌بخش راه‌شان گردند.

جهادگر شهید مهندس ولی‌الله نیکبخت، با احراز رتبه‌ی اول در دوره‌ی کارشناسی ارشد رشته‌‌ی برق و الکترونیک دانشگاه شیراز، زمینه‌ی تحصیلش را در دانشگاه مینسوتا آمریکا فراهم کرد، اما او به فرمان امامش عمل کرد و راه را در جهت هدایت امامش، در دانشگاه سیستان و بلوچستان انتخاب کرد و به فعالیت علمی پرداخت.

در برقراری امنیت، سرکوب ساواک، اشرار و منافقین، قبل و بعد از پیروزی انقلاب، نقش به‌سزایی داشت. او از مؤسسین نهادهای انقلابی هم‌چون سپاه، کمیته و جهادسازندگی در استان سیستان و بلوچستان بود.

اما اشرار و بدخواهان انقلاب اسلامی که چشم دیدن جوانی چنین خدوم را در« سیستان و بلوچستان» نداشتند، در مرداد ماه 1358 در حالیکه 28 بهار از عمر شریفش نگذشته بود، با افطاری خونین در ماه مبارک رمضان، آخرین برگ زندگیاش ورق خورد و خون پاک آن دلسوز محرومان در کنار همسنگر اهل تسنن او یعنی «امام بخش ریگی»، بر زمین ریخت. در سوگ شهید نیکبخت همه‌ی مردم استان« سیستان و بلوچستان» داغدار شدند. پیر و جوان و فارس و بلوچ گریستند و نخستین جلوه‌های وحدت واقعی میان شیعه و سنی در هنگام تشییع پیکر پاکش به نمایش گذاشته شد.

یاد همه‌ی شهدای گرانقدر انقلاب به ویژه شهدای‌ جهادگر و سنگرسازان بی‌سنگر گرامی باد.