فراز هامون

وبلاگ تخصصی مهندس عباس نورزائی - مسایل کشاورزی، توسعه روستایی،اقتصادی و اجتماعی، ایده های جدید و تحول آفرین

وبلاگ تخصصی مهندس عباس نورزائی - مسایل کشاورزی، توسعه روستایی،اقتصادی و اجتماعی، ایده های جدید و تحول آفرین

فراز هامون

* کارشناس ارشد مدیریت توسعه ی روستایی
* دارای گواهینامه TCDC از آکادمی جنگلداری یوننان کشور چین
* قائم مقام سازمان جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان
* معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی سازمان جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان
* رئیس مرکز آموزش عالی جهادسازندگی سیستان و بلوچستان
* رئیس گروه پژوهشی برنامه ریزی، اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی
* مدیر جهادسازندگی منطقه ی سیستان و نیکشهر و قصرقند
* رئیس مرکز هماهنگی شوراهای اسلامی روستایی سیستان
* نماینده ی مجری طرح مجتمع کشتارگاهی صنعتی زابل
* دبیر اتاق فکر جهادکشاورزی سیستان و بلوچستان
* عضو انجمن توسعه ی روستایی ایران
* رتبه ی یک مشاوره در گروه توسعه ی روستایی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی
* مؤلف سه عنوان کتاب منتشر شده، دو عنوان کتاب در دست تألیف و ده ها مقاله ی علمی

آخرین مطالب
محبوب ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

۲۰:۴۵۳۰
دی

عباس نورزائی

بچه که بودم، وقتی یکی از مردم ده ما می‌خواست خانه‌ای گنبدی و خشتی برای خود بسازد، مرسوم بود که اهالی ده به او مشارکت می‌دادند. گاه پدرم مرا برای این امر می‌فرستاد. بنای ده ما نیز تأکید داشت که عباس را برای دیوارچینی چهاردیواری نفرستید، بگذارید به وقت پوشش سقف گنبدی که او خوب «آغاز» می‌کند. این اصطلاح به تکه‌های مثلثی شکل خاک‌های رس و سفت گفته می شد که به هنگام ساخت سقف‌های گنبدی در فاصله‌ی مثلثی‌شکل ایجاد شده بین دو خشت باید ظریف و سریع و محکم گذاشته می‌شد تا خشت‌های سُر نخورد و به‌هم گیر کند تا سقف استقرار یابد.

دیروز به مقتضای قضا و قدر به‌نحوی به «همایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری استان در چابهار» فراخوانده شدم و در جلسه‌ی آغازین این همایش حضور یافتم. استقبال بی‌نظیری از سرمایه‌گذاران بین‌المللی، ملی و استانی صورت گرفته بود و تعدادی از صاحب‌منصبان دولتی نیز حضور داشتند.هدف از همایش جذب سرمایه‌گذاران در ابعاد مختلف صنعت، معدن، تجارت، توریسم، کشاورزی و حمل و نقل بود و به زیبایی سخنگوی منطقه‌ی آزاد چابهار و استاندار سیستان و بلوچستان، آن را تبیین کردند.

عباس نورزایی
۱۹:۱۸۲۰
دی


عباس نورزائی

جست‌وخیزها، سخن‌راندن‌ها، نشست‌و‌برخاست‌ها، در بوق رسانه‌ها دمیدن، گاه آن‌قدر به سوی افراط و تفریط می‌رود که برایم چندش‌آور می‌شود.

منیت‌ها، خودبینی، دگرستیزی، از جمله صفاتی است که تا در دنیای اداری و سیاسی، چشم باز کردم به وفور دیدم. فرقی نمی‌کند در اقشار مختلف نخبگان، مصادیق فراوانی دارد. نه تنها در روحانیون سیستان، بلکه در هم‌شأن‌های ملی آنان دیده می‌شود.

وکلای مجلس بیشتر از دیگران، خصوصاً در سیستان طی ادوار مختلف، مصداق این نگاه بوده‌اند به‌گونه‌ای که هرچه سطح علمی و تخصصی آن‌ها بیشتر شده است، دچار غرور علمی و یکه‌تازی بیشتری شده‌اند و به سمت قهرمان ملی شدن، امیرکبیر سیستان لقب گرفتن، استفاده از وکالت مردم برای رسیدن به وزارت‌خانه‌ هستند و چون مأیوس گشته‌اند، صورت مسئله را پاک کرده‌اند که برای سیستان دیگر نمی‌شود کاری کرد.

در احوالات دیدار پسر جهان‌پهلوان تختی که امروز سال‌گرد شهادت‌گونه‌ی آن مرد والامنش نیز است و دیدارش با حضرت امام‌خمینی رحمت‌الله‌علیه، شنیدم که ایشان به او توصیه کرد که: «پهلوان باشید نه قهرمان».

عباس نورزایی
۱۸:۳۴۲۰
دی

عباس نورزائی

استان سیستان و بلوچستان، از نظر موقعیت جغرافیایی، تنوع قومی، همسایگی با کشورهایی با ویژگی‌های خاص، اقلیم مختص خود، عقب‌ماندگی‌های تاریخی توسعه‌ای، ناامنی و دوری از مرکز، منحصر به فرد است و در کشور برای او بدیلی وجود ندارد.

این استان، سال‌ها است که گرفتار کم‌آبی و بحران‌های مشتق شده از آن است و بالتبع مردم این استان در قیاس با سایر استان‌های کشوردر بدترین شرایط، زندگی می‌کنند.

مروری بر نگاشته‌های رسانه‌ای نشان می‌دهد که از زمان انتصاب استاندار جدید، از حجم فریادهای ناشنیده کاسته شده و در بین نخبگان جامعه، طمأنینه‌ای بالنسبه حاکم گردیده است.

دیگر از لجاجت‌های قومی، تلافی‌های جناحی، خوب صحبت کردنِ صِرف، مثبت گفتن و منفی عمل کردن، جهت‌دهی‌های غیرکارشاسانه، فاصله داشتن با مردم، مردم را به جان هم انداختن و رفتارهایی از این دست خبری نیست و اگر هم هست، ملموس و مشهود نمی‌باشد.

آقای مهندس موهبتی، استان و مشکلات مردم و محورهای توسعه در هر منطقه از استان و ویژگی‌های اجتماعی مردم استان را به خوبی می‌شناسند و دیگر نزد او جایی برای افراد زمینه‌دار و وحدت‌شکن، چاپلوسان سیاسی، ویژه‌خواران مرزها و  منافع استان وجود ندارد.

عباس نورزایی
۲۱:۵۵۰۷
دی

عباس نورزائی

در استانی که سرمایه‌گذار خصوصی کیمیا است، برای دریافت پروانه‌ی یک واحد گاوداری 1000 رأسی پس از تهیه‌ی طرح توجیهی، به مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مربوطه مراجعه کردیم و آن مدیریت، طی نامه‌ای آن را به سازمان متبوع خود در استان ارسال نمود، رئیس به معاون، معاون به مدیر، مدیر به کارشناس، ارجاع خورد، تا اینجا یک هفته وقت گذشت.

مدتی گذشت و به انتهای سال 1396 نزدیک شدیم، معاونت سازمان گفتند این طرح، جزو طرح‌های بزرگ است و وزارتخانه، احداث آن را در استان ما ممنوع اعلام کرده است و قول دادند که خودشان با معاون وزیر صحبت کند و مجوز آن را بگیرد، پس از پیگیری، مدیر اموردام استان، مأموریت یافت تا با تهران صحبت کند و سپس اعلام کرد، در سال جدید این ممنوعیت برداشته می‌شود. در سال جدید گفتند از طریق سامانه درخواست بدهید، سامانه برای استان سیستان و بلوچستان، پرواربندی 1000 رأسی را باز نمی‌کرد و مسئولین استانی گفتند باید از تهران سامانه باز شود.

عباس نورزایی
۲۰:۲۸۰۷
دی

عباس نورزائی

اوایل امسال وقتی ایده‌ی «الزام واردکنندگان گوشت از برزیل را برای خرید بخشی از گوشت مورد نیازشان از استان سیستان و بلوچستان»، به دکتر رفیعی پور، رئیس سازمان دامپزشکی کشور در دفتر کار ایشان تقدیم کردیم، متوجه شدیم تحرک، پویایی و تحول‌گرایی در چشمانش موج می‌زند و مشتاقانه ما را برای توضیح بیشتر فراخواند و اظهار امیدواری کرد که از نوشته‌ها و تجارب‌مان در طرحی که تنظیم خواهد کرد، استفاده کند.

گفتگوها و پی‌گیری‌های‌مان از طریق مجلس شورای اسلامی و دستگاه‌هایی مانند مقامات وزارت صنعت، معدن و تجارت  و وزارت جهادکشاورزی نیز مؤثر واقع شد و «طرح ملی بهداشت دام کشور» طی هفته‌های گذشته توسط سازمان دامپزشکی کشور در کارگروه آب، کشاورزی و منابع طبیعی استان، با حضور استاندار تحول‌گرای‌مان بررسی و مقرر شد در جهت اجرایی کردن آن تلاش شود.


عباس نورزایی
۱۳:۴۵۲۵
آذر

عباس نورزائی

بنیاد، مؤسسه‌ی خیریه، انجمن، سمن، N.G.O، سلبریتی، فرد خیر، کانون، آستان، کمیته، دفتر امام‌جمعه، دفاتر مراجع تقلید، موقوفه، وصایت، خادمیار، هیئت، ستاد، امدادگر، جهادگر.

اینها عناوین طیف وسیعی از تشکل‌ها یا افرادی است که در زمینه‌های مختلف، احساس و ادراک نوع‌دوستی و مهربانی را پاسخ می‌گویند و در نقاط مختلف کشور و حتی دنیا دنبالهروی صفت «رحمانیت و رحیم بودن» ذات خداوند هستند.

بخشی از آن‌ها از سازمان لازم و انضباط تخصصی و فنی برخوردارند و توفیقات و اعتبار اجتماعی خوبی در جامعه کسب کرده‌اند که در این نوشتار، روی سخن‌مان با آنها نیست، برایشان آرزوی توفیق داریم.

اما بخش زیادی از این دارندگانِ خمیرمایه‌ی انسانیت، فاقد تشکیلات مناسب، تخصص لازم، ارتباط ناکافی و گاه تشخیص ضعیف هستند که این وضعیت، اقدامات و فعالیت‌های آنان را که براساس اعتماد مردمی شکل گرفته و یا می‌گیرد، به انحراف می‌برد و گاه نیز چون بعضی از سلبریتی‌ها، شبهه‌ی سوء استفاده‌های شخصی پیش می‌آید و کمک‌های مورد نظر به اهل آن نمی‌رسد.


عباس نورزایی
۱۳:۳۵۲۵
آذر

عباس نورزائی

5000 هکتار زمین در موقعیتی که از دو سوی به منابع آبی چاه‌نیمه و شاخه‌ی سیستان رودخانه‌ی هیرمند، متصل می باشد، از سال 1370 به دانشگاه زابل واگذار گردید. دانشگاه موصوف، این زمین‌ها را با نام مجتمع تفریح مورد بهره‌برداری قرار داد که در 35 کیلومتری زابل و در شهرستان زهک واقع شده است.

دانشگاه زابل، توجه به توسعه‌ی متکی به منابع داخلی، فراهم ساختن خودکفایی در جهت تولید کالاهای اساسی،‌ استفاده‌ی مناسب از امکانات و توان کشاورزی را از جمله‌ی اهدافی است دانسته که با احداث این مجتمع دنبال می‌کند.

 دانشگاه یادشده اقداماتی در این سایت انجام داده و هزینه‌های صدها میلیاردی نیز در آن صورت گرفته است که از جمله می‌توان به تولید و پرورش گیاهان زیستی و دارویی، ‌نخیلات، ‌مزرعه‌ی پرورش شترمرغ، توسعه‌ی طرح تولید محصولات زیرپلاستیک، ‌طرح تغییر الگوی کشت متناسب با آب توسط آبیاری تحت فشار، طرح باغ گیاه‌شناسی و تولید قارچ خوراکی از جمله طرح های کشاورزی اشاره نمود.


عباس نورزایی
۱۳:۳۰۲۵
آذر

عباس نورزائی

یکی از مجموعه طرح‌های شرکت آب منطقه‌ای استان سیستان و بلوچستان که در سال 1396، باید اجرایی می‌شد، مطالعه و احداث فیدرکانال شماره‌ی 2 چاه‌نیمه‌ها با اعتبار 800 میلیارد ریال با هدف افزایش میزان آب‌گیری  مخازن چاه‌نیمه  با توجه به شرایط خشک‌سالی حاکم می‌باشد.

زمانی که رودخانه‌ی هیرمند، سیلابی می‌شود، طبق برنامه، مقادیری از سیلاب از طریق یک کانال که به فیدرکانال شماره‌ی یک چاه‌نیمه‌ها معروف است، از طریق دهانه‌ی آبگیر جریکه، به داخل چاه‌نیمه‌ی شماره‌ی یک، هدایت می‌شود که در صورت تداوم جریان سیلاب، با آب‌گیری چاه‌نیمه‌ی یک، سپس چاه‌نیمه‌ی شماره‌ی دو و سه و نهایتاً چاه‌نیمه‌ی چهارم، آبگیری می‌گردد.

از آنجایی که مدت زمان جریان سیلاب‌ها، محدود می‌باشد و تنها یک کانال، وظیفه‌ی آب‌گیری را عهده‌دار است، قاعدتاً حجم آبی که ذخیره‌سازی می‌شود، کم خواهد بود.


عباس نورزایی
۱۳:۲۵۲۵
آذر

عباس نورزائی

تعدادی روستای جزیره‌ای در دریاچه‌ی هامون، با نابودی نیزارها تخریب شدند، مردمش آواره و به روستاهای خارج از هامون، پناه بردند.

روستاهای خارج از هامون، با وقوع سیلاب ۱۳۷۰، به تل‌هایی از خاک تبدیل شدند، اما دولت وقت، همه‌ی جمعیت این آبادی‌ها را در یک جا تجمیع کرد و برای‌شان خانه ساخت و نامش را گذاشت: «مجتمع علی‌اکبر». این مجتمع، در بخش کوه‌خواجه شهرستان هامون استان سیستان و بلوچستان و در ۲۷ کیلومتری جنوب غربی شهر زابل واقع شده است.

پس از چندی به دلیل جمعیت بالای ده‌هزار نفر، عنوانی سنگین بر آن نهاده شد و این‌جا را «شهر علی‌اکبر» نامیدند. شهری که به جز یک تابلوی سندبلاست شده زیر شلاق بادهای ۱۲۰ روزه که اینک به‌زعم کارشناسان ۱۸۰ روزه شده، بی‌رنگ شده است و به زحمت خوانده می‌شود، همان‌طور که به زحمت با دیدگان مسئولین این کشور، دیده می‌شود.

شهری که سیتی‌سنتر ندارد، بازار و فروشگاه ندارد، از چراغ‌های نورانی، جاذبه‌های تفریحی و امکانات شهری، در آن خبری نیست. این‌جا را حتی نمی‌توان «روستا» هم نامید، چرا که از آیات و معیارهای روستا در آن خبری نیست. نه زراعتی، نه دامی، نه صنعتی، نه مراودات و انسجام اجتماعی، اما ریزگردهای هامون، ترکش‌های خشکی انهار و رودخانه‌ی هیرمند و سوءمدیریت شدید و مزمن در دستگاه‌های دولتی و فرار نخبگان محلی، امان مردم را بریده است.


عباس نورزایی
۰۹:۵۶۰۸
آذر

عباس نورزائی

می‌گویند رضاخان روزی در زمستان، وارد اداره‌ی امنیه شد، دست‌های خود را روی در جیب بلوز بلند نظامی‌خود گذاشت و گفت: «می‌ترسم امنیه‌ها جیبم را بزنند» و نیز معروف است که در پاسخ سربازانی که به ندادن جیره‌ی خود اعتراض کرده بودند، مقداری برف از روی زمین برداشت و آن را گلوله کرد و به امنیه‌ها نشان داد و از افراد یک گروهان خواست آن را دست به دست تا ردیف آخر نفرات برسانند. وقتی گلوله‌ی برف به آخر گروهان رسید تقریباً آب شده بود. رضاشاه به امنیه‌ها گفت: «من حقوق و جیره‌ی کافی برای شما اختصاص داده‌ام اما تا دست به دست بشود و نصیب شما بشود مقدار زیادی از آن آب می‌شود و به جیب صاحب منصبان شما می‌رود.»

گرچه این داستان، حکایت از بی‌عُرضگی خود رضاخان در نظارت بر عُمّال خودگمارده‌اش دارد، اما گاه انسان قافیه کم می‌آورد، این داستان قالب خوبی برای تطبیق اعمال بعضی از گُماشته‌های دولت و دیگر اقشار است.

اعتبار قابل، دست‌به‌نقد و فوری با اذن رهبر معظم انقلاب به طرحی داده شد که گمان می‌رفت ذره‌ای از آلام انباشته شده‌ی روستاییان سیستانی را دوا کند. طرح آبیاری ۴۶ هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی دشت سیستان، آغاز شد و میلیاردها تومان داخل چلوصافیِ هزینه برای پیمانکاران و مشاورین جورواجور ریخته شد و طی دو روز گذشته، در یک عملیات کاملاً سیاسی، در زمانی دیرهنگام، در کمال بی‌تدبیری آبِ نداشته و بی‌کیفیت چاه‌نیمه در فاز اول این طرح رهاسازی شد.


عباس نورزایی