انگ دزدی می‌خورد هر کس لباسش کهنه است دزد اما، با کُت و شلوارِ نو، مشکوک نیست./ماجرای عملکرد شرکت نفت در استان سیستان و بلوچستان
عباس نورزائی
چندی قبل، در حالی که هوا رو به سردی می‌رفت، جنب و جوشی بین مردم همراه با اضطرابی خاص آغاز شد. تدارک تهیه‌ی مدارک متعددی از قبوض آب و برق گرفته تا اسناد مالکیت ماشین‌آلات کشاورزی که از قافله‌ی معجزه‌ی جدیدی که شرکت نفت استان، خبر آن را داده بود، عقب نمانند.
گاهی نوع نگاه ما به مردم در یک جامعه‌ی مشخص، برای مردم رفاه یا رنج می‌آفریند.
مدیر مسئولی از واحد‌های سازمانی که در آن اشتغال داشتم، سراسیمه به من مراجعه کرد و گفت: «شما معاون توسعه‌ی مدیریت و منابع انسانی سازمان هستید، همه‌ی کارمندان، بدون پاس از اداره خارج می‌شوند.»، گفتم: «اینگونه نیست، ممکن است معدودی متخلف این کار را بکنند.»، خودش که مدیریت نگهبانان را برعهده داشت، مأمور کردم تا به صورت نامحسوس طی یک ماه موارد را کنترل کند، وقتی محاسبه کردیم، حدود ۲ درصد کارمندان این کار را می‌کردند نه همه.
مردم استان سیستان و بلوچستان، هزینه‌های فراوان امنیتی حکومت را در قالب هزینه‌های اجتماعی، روانی و اقتصادی می‌پردازند، معدودی قاچاقچی(از انواع آن)، پول‌های بادآورده را پارو می‌کنند، کثیری از مردم، با عِرض و حیثیت خود تاوان آن را پس می‌دهند.
وقتی صف طولانی تراکتورهای کشاورزان را چند روز قبل جلوی دفاتر یکی از مراکز خدمات جهادکشاورزی مشاهده کردم و جواب یکی از کشاورزان را شنیدم که به من گفت: «مهندس داریم اثبات می کنیم که دزد نیستیم!»، بر غم‌هایم افزوده شد.
عده‌ای در نقاط مختلف کشور، سازمان‌دهی شده، سوخت را قاچاق می‌کنند، رقم‌های نجومی را به جیب می‌زنند، اما شرکت نفت برای رد گم کردن، سراغ کشاورزان مظلومی را می‌گیرد که دیگر خونی برای مکیده شدن در رگ‌های غیرتمندشان باقی نمانده است.
بعضی از مدیران محترم شرکت نفت، برای مطرح کردن خود روش‌های دیگری هم دارند، لشکرکشی با ۱۸۰ نفر به اصطلاح کارشناس و افتادن به جان مظلوم‌ترین انسان‌های روی زمین، کار درستی نیست.
بروید جلوی آنانی را بگیرید که روزانه هزاران لیتر را از جایگاه‌های‌تان، قاچاق می‌کنند، چرا اینگونه باعث آوارگی ته‌مانده‌ی کشاورزان این استان می‌شوید؟
بروید به وزارت نیرو بگویید که چهلمین سال انقلاب را مردم در صف‌های طولانی تحویل کپسول گاز به سر می‌برند، بگویید که در سیستان، با وزش باد، سرمای زمستان در پاییز، استخوان می‌شکند، اما نفتی به مردم داده نشده است.
بروید جلوی کارت‌های سوختی را که همان شبکه‌های ناجنس از سراسر کشور به استان آوردند و مردم استان را بیچاره کردند تا در صفوف طولانی در جایگاه‌ها برای اندکی بنزین مورد نیاز زندگی روزمره‌ی خود گاه تا پاسی از شب، حضور داشته باشند، بگیرید.
این مردم، حتی زبان گلایه هم ندارند، به وجدان‌های‌تان مراجعه کنید، چرا باید اینان در ایست بازرسی‌های طولانی با نگاه متهم تحقیر شوند؟
و چراهای دیگر...
