شهدای جهادسازندگی، «کارمند شهید» نیستند.
به قلم: عباس نورزائی، رئیس شورای کانون جهادگران جهادسازندگی استان سیستان و بلوچستان
رسم مداوم جهادگران طی سالیان متمادی، برگزاری سالیانه‌ی یادواره‌ی شهدای جهادسازندگی در هفته‌ی جهادکشاورزی بوده است، اما چند سالی است که این یادواره، به دست فراموشی سپرده شده است.
امسال با تأکیدات وزارت جهادکشاورزی و بسیج، بعد از چند سال، این اقدام مبارک در دستور کار اداره‌ی محترم امور ایثارگران سازمان جهادکشاورزی استان سیستان و بلوچستان، قرار گرفته است که پیشاپیش به‌رغم نواقصی که داشت، از همه‌ی دست‌اندرکاران این امر، از جمله رئیس سازمان جهادکشاورزی، اداره‌ی امورایثارگران، واحد بسیج قشر کارمندی استان، سپاسگذاری می‌نمائیم.
اما برای اولین بار امروز هشتم شهریور 1395، «شهدای جهادسازندگی» را که مولایمان، امام خمینی(ره)، به آنها لقب «سنگرسازان بی‌سنگر» داده‌اند و جهادسازندگی را یکی از سه رکن دفاع مقدس می‌دانستند، در معنی ظاهر، تنزل داده و «کارمندان شهید» نامیدند.
به راستی آیا سنگرسازان بی‌سنگر، کارمند بودند؟
بنابه تعریف قانون مدیریت خدمات کشوری، کارمند، فردی است که براساس ضوابط و مقررات مربوط، به موجب حکم و یا قرارداد مقام صلاحیت‌دار در یک دستگاه اجرائی به خدمت پذیرفته می‌شود. .....
جهادگران جهادسازندگی، در دهه‌ی اول انقلاب، هرگز حضورشان در جبهه‌های سازندگی و نبرد با دشمن بعثی، براساس قرارداد اداری نبوده است. آنان با قلوبی مالامال از عشق به خدا، امام امت و ایمانی راسخ به خدمت‌گذاری به مردم، به ویژه روستائیان و نظام اسلامی، وارد جهادسازندگی گردیدند.
کارمند، براساس مقررات موضوعه، حقوق و دستمزد، مزایایی چون اضافه‌کار و حق مأموریت و حق فلان و بهمان، دریافت می‌کند، کارمند اغلب در صف دریافت مزایای بیشتر از دستگاه اجرایی است.
آیا جهادگران جهادسازندگی، آنانی که امام امت بر قامت رشیدشان، مدال پرافتخار «سنگرساز بی‌سنگر» آویختند، چنین ویژگی‌هایی داشتند یا در طول شبانه‌روز، در سخت‌ترین شرایط محیطی، روانی و امنیتی، در دل کوه‌ها، دره‌‌ها، صحاری و بیابان‌های مناطق محرومی چون سیستان و بلوچستان، سر از پا نشناخته به پیکار با غول فقر و محرومیت می‌پرداختند، در صف انتظار شهادت و رانندگی دستگاه‌های غول‌آسای سنگینی چون بلدوزر و لودر و ... قرار داشتند تا با شهادت احدی از آنان، عملیات مهندسی رزمی، آنی به تعویق نیفتد و خللی به برنامه‌ی عملیات رزمندگان اسلام وارد نیاید؟
شهدای جهادسازندگی، فقط کارمند نیستند.
آمار نیروهای مردمی اعزامی از طریق پشتیبانی و مهندسی رزمی جهادسازندگی استان سیستان و بلوچستان، نشان می‌دهد 4700 نفر نوبت، نیروی مردمی در قالب تیپ‌ها، گردان‌ها و گروهان‌های مهندسی رزمی، به جبهه اعزام شدند، آیا این خیل عاشقان الهی، با قرارداد اداری جذب و اعزام شده‌اند که امروز از روی ساده‌انگاری به شهدای‌شان «کارمند شهید»، اتلاق شود؟
چرا این‌قدر وادادگی؟
با عنوان «یادواره‌ی شهدای جهادکشاورزی»، دعوت و تبلیغ می‌شود، اما عنوان طرح پشت زمینه‌ی مراسم در سالن خاتم استانداری، «همایش قشر کارمندی بسیج» گذاشته می‌شود.
در مراسم یادواره‌ی شهدا، آیا کارمند و مدیرکل نمونه، تجلیل می‌کنند یا مرتبطین از سنگرسازان جهادسازندگی، آزادگان جهاد، خانواده‌های معظم شهدا، گرچه اندکی از آن را چاشنی مراسم نمودند.
چاپ کتابچه‌ای ناقص، بدون فهرست و منابع
در حرکتی دیگر، به‌رغم وجود متون تدوین شده و تحقیقی از فعالیت‌های جهادسازندگی استان و نقش جهادگران استان، در دو جبهه‌ی سازندگی و دفاع مقدس، به آن بی‌توجهی شده و کتابچه‌ای بدون فهرست، با ده‌ها غلط املایی، ناقص به لحاظ تعداد شهدا، که مختصری از زندگی‌نامه‌ی ناقص بعضی از شهدا(نه همه) را از منابع دیگر بدون ذکر منبع، کپی‌برداری و به چاپ رسانده‌اند.
رونمایی از کتاب‌چه‌ی ناقص با عنوان جعلی «کتاب شهیدقدمی»
حرکتی غیر ارزشی و صرفاً نمایشی و فرمایشی، در انتهای مراسم صورت گرفت که طی آن بیش از ده نفر مسئول استانی و ملی و ده‌ها نفر خانواده‌ی معظم شهدا و جهادگران استان و کارمندان و بسیجیان را فریب داده و با حضور خانواده‌ی جهادگر مظلوم و شهید بزرگوار حاج محمدرضا قدمی، در روز روشن عنوان کردند که، «از کتاب شهید قدمی»، رونمایی می‌کنیم و حال آن‌که این کتابچه با عنوان «از جهاد تا شهادت»، تنها دو صفحه‌ی آن اختصاص به این شهید بزرگوار دارد و در واقع کتابچه‌ای از «زندگی‌نامه‌ی معدودی از شهدای جهاد» می‌باشد.
این تذهبون؟
چرا چنین کاری را با دست مبارک نماینده‌ی محترم ولی‌فقیه در وزارت جهادکشاورزی و در پیشگاه همه‌ی مدعوین و شخصیت‌های حاضر در جلسه انجام داده‌اید؟
سئوال اینجاست که با چنین حرکات نمایشی و فرمایشی، چه چیزی را می‌خواهند ثابت کنند؟
اگر فرهنگ جهاد و شهادت را تبلیغ و تجلیل می‌کنند، چرا بی‌صداقتی، عدم امانت‌داری، ضعف در ارائه‌ی اطلاعات، هدر دادن منابع و وقت مدعوین؟
اگر مراسم در استانداری برگزار می‌شود، چرا استاندار یا حداقل یکی از معاونینش در چنین مراسم محوری شرکت نمی‌کند؟
مگر امروز، تأکیدات ادامه‌دهنده‌ی راه امام خمینی(ره)، آن شهید زنده، بر «اقتصادمقاومتی»، «فرهنگ و مدیریت جهادی» نیست و این دو را علاج حل مشکلات مملکت نمی‌دانند؟
