تولیداتی که با حسرت دامداران سیستانی، بر زمین ریخته شد.
تولیداتی که با حسرت دامداران سیستانی، بر زمین ریخته شد.
به قلم عباس نورزائی
در خبرهای این هفته، صحنه هایی از تجمع اعتراضی دامداران سیستانی جلوی مدیریت جهادکشاورزی شهرستان زابل، قلب هر بیننده ی ایرانی را جریحه دار می کرد.
زندگی در سیستان توأم با دست و پنجه نرم کردن با طبیعتی خشن است. سیستانی که نزدیک به دو دهه، خشکسالی را پشت سر گذاشته، زوزه ی روح آزار بادهای یکصد و بیست روزه، همراه با ریزگردها و هجوم شن های روان، ، مزید بر علت است.
در سال جاری اندک آبی در هیرمند جاری شده، کشاورزانی که به مرور زمان، تجربه ی معیشت آموخته اند، دامداری های خرد خود را رونق داده و هر کدام مقادیری شیر تولید کرده است و یا به فراخور حال، تعدادی گوسفند و گوساله پروار و آماده ی کشتار کرده اند.
در شرایطی بسیار سخت، به فرموده ی جلودار انقلاب، با نگرش به اصول اقتصاد مقاومتی، چشم به دست کدخدای دهکده ی جهانی نداشته اند، خود دست بر زانو گرفته، توکل به خدای شان نموده و تولیداتی را در مقام اقدام و عمل، عرضه داشته اند.
درست هنگامی که باید دولت محترم، برنامه های اقدام را اجرا کند، کارخانجات شیر منطقه به هر دلیل که «عدم حمایت دولت» در رأس این دلایل است، تعطیل شده و برای خرید دام های پرواری مردم نیز هیچ برنامه ای در دست ندارد.
شیر و گوشت، به راحتی و بدون هیچ ابایی از خارج از کشور توسط عده ای ویژه خوار وارد می شود و با ورود هر لیتر شیر یا هر کیلو گوشت، زندگی خانواری از مرزنشینان سیستانی، بر باد می رود.
به راستی ما اگر جای دامداران سیستانی بودیم، جز کبریت کشیدن به جان و مال مان، راه دیگری باقی می ماند؟
چه باید کرد؟
- ستاد رفع موانع توسعه ی استانداری، موانع پیش پای این تولید مردم محور، را شناسایی و استاندار محترم، دستور مؤکد برای حل مشکلات فراروی تولید کنندگان صادر فرمایند.
- کارخانجات شیر استان، با قیمت تضمینی شیر را از دامداران خریداری نمایند.
- وجوه مربوط به شیر خریداری شده، در بازه ی زمانی معقولی به دامداران پرداخت شود.
- تسهیلات، تخفیفات و معافیت های لازم برای پرواربندان صنعتی و دامداران سنتی، توسط دولت پیش بینی شود تا گوساله و بره ی مورد نیاز برای پروار را به قیمت مناسب، وارد کنند.
- تسهیلات لازم و روان سازی فرآیندهای مشکل ساز و پیش پای دامداران برای پرواربندی، از جمله تأمین علوفه ی یارانه ای و تأمین وام هایی با کارمزد کم و دوره ی پرداخت بالا، فراهم شود.
- دام پرواری با قیمت مناسبی توسط دولت خریداری، کشتار و بسته بندی شود تا واحدهای صنعتی وابسته نیز رونق گیرند.
- سازمان محترم دامپزشکی، فرآیندهای طولانی. و وقت کش و. مقررات دست و پاگیر و بعضاً غیر ضرور را اصلاح نموده و بستر تولید را فراهم تر نماید.
- مدیران محلی، مردم و تولید را از خود دانسته، به رفتارهای دوگانه، تحکمی و بعضاَ غیر مسئولانه ی خود پایان دهند و به فرمایش حضرت امام(ره)، که فرمودند: «مردم، ولی نعمت ما هستند»، باید به درد دل آنها توجه کرد تا با اهمال کاری ادارات محلی، مجبور به انجام رفتارهای غیر معقول نشوند.
